Jak można uprawiać wspinaczkę?
Istnieją różne oblicza wspinaczki. Można wybrać wspinaczkę wysokogórską, niebezpieczną, ale dostarczającą uprawiającym ją osobom wielu wrażeń. Można zdecydować się na zdobywanie wielkich ścian, jednak wymaga to odpowiedniego sprzętu wspinaczkowego. Bardzo popularna jest również wspinaczka skałkowa, która jest trochę łagodniejsza w formie i mogą ten sport uprawiać nawet dzieci, oczywiście pod opieką dorosłych. Dla wielu osób sport ten jest jednak dość nieobliczalny i przeznaczony dla osób lubiących ekstremalne przeżycia. Pomimo to, że jest to z pewnością niebezpieczna dziedzina sportu, staje się ona coraz bardziej popularna przede wszystkim z uwagi na to, że istnieją naprawdę dobre sprzęty zwiększające bezpieczeństwo podczas wspinania.
Asekuracja własna kontra etyka
Społeczność wspinaczkowa jest podzielona w kwestii "obijania" dróg (czyli umieszczania na drogach stałych punktów asekuracyjnych). Część wspinaczy jest przeciwna obijaniu rejonów, w których istnieje możliwość stosowania własnej asekuracji. Wspinaczka z własną asekuracją w mniejszym stopniu ingeruje w wygląd skały, może być zatem uważana za bardziej proekologiczną. Częściowym kompromisem pomiędzy zwolennikami obijania dróg a zwolennikami wspinaczki tradycyjnej jest przyjęcie, że nie obija się dróg, na których istnieje możliwość dobrej asekuracji z kości i friendów (z reguły, drogami takimi są rysy), oraz wprowadzenie stref ochrony rys, polegających na nieobijaniu dróg leżących w bezpośrednim sąsiedztwie rysy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_w%C5%82asna
Podstawowe fakty
Wspinacze najczęściej wspinają się na kamienie, skałki, czy góry zbudowane z różnego rodzaju skały: piaskowca, zlepieńca, wapienia, łupka czy granitu.
Alternatywą dla naturalnych form skalnych są sztuczne obiekty wspinaczkowe, służące jako miejsce treningu, a także ? coraz częściej ? areny zawodów. Z braku takich miejsc, zainteresowanie wspinaczy wzbudzają również murki, ściany budynków, pomniki, mosty ? ten rodzaj wspinania znany jest jako urban climbing lub buildering.
Ze względu na kąt nachylenia (nastromienie), teren wspinaczkowy może być połogi, pionowy, przewieszony, a nawet stanowić sufit (przez wspinaczy określany mianem dachu).
Trudności pokonywanego terenu opisuje się skalą trudności, a przebieg drogi wspinaczkowej za pomocą opisu drogi (tzw. topo).
Najczęściej wspinaczka odbywa się w górę, przemieszczanie się w poziomie nazywamy trawersowaniem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Teren_dzia.C5.82ania